Het is komende maand 50 jaar geleden dat voor het laatst een Apollo-capsule de ruimte in ging. Het was het einde van een tijdperk: de Apollo had voor het eerst mensen naar de maan gebracht.
Drie Nederlanders, toen nog studenten, maakten dat tijdperk van heel dichtbij mee. "Er werd toen geschiedenis geschreven, maar daar was je niet bewust mee bezig, we richtten ons op praktische zaken", zegt Gerrit van der Wees nu.
Het verhaal van Van der Wees (80), Frits Olivier (83) en Gerard van Putten (83) is uniek en was tot nu toe onbekend. Voor zover bekend waren er in die jaren, buiten incidenteel wat verslaggevers, geen Nederlanders aan het werk bij NASA in Houston.
Van der Wees kreeg in 1968 van de TU Delft het aanbod een jaar lang op stage te gaan bij NASA. Zo kwam hij in Houston terecht, op dat moment het kloppend hart van de Amerikaanse ruimtevaart, waar duizenden medewerkers maar één doel hadden: een Amerikaan als eerste op de maan zetten.
Foto van de aarde
Het Apolloproject veranderde de kijk op de aarde, herinnert Van der Wees zich. "Een van de belangrijkste momenten voor mij was Apollo 8, waarbij vanuit de capsule een foto werd gemaakt van de aarde. Die foto is voor de mensheid heel belangrijk geweest. We zagen dat het maar een kleine plek is waar we met zijn allen tot elkaar moeten komen."
Na een jaar werd hij opgevolgd door Frits Olivier, die de spanning rond de rampvlucht van Apollo 13 van dichtbij meemaakte. Gerard van Putten beleefde de voorbereiding van de laatste maanvluchten. Allen gingen ze om met de Apollo-astronauten en hielpen ze onderdelen testen. "Het spannendste jaar van mijn leven", zegt Olivier nu.
De drie kwamen deze week bijeen in de Space Expo in Noordwijk:
De Apollo-Sojoez-missie van 1975, een handdruk tussen een Rus en een Amerikaan in de ruimte, symboliseerde het einde van de space race.
Astronaut André Kuipers herinnert zich de vlucht nog wel, want ook toen had hij al een passie voor ruimtevaart. "Bij Apollo denk ik vooral aan de maanmissies natuurlijk. Apollo-Sojoez kwam wat later, maar dat weet ik ook nog."
Terugblik op de laatste Apollo-missie in 1975:
Komend jaar vliegen vier Amerikanen met de Artemis II-missie voor het eerst sinds 1972 weer naar de maan. Ze gaan er nog niet landen, dat is voorbehouden aan Artemis III, gepland voor 2027. Probleem: net als bij het Apollo-project is de maanlander niet op tijd klaar. Dat lukte in 1969 pas een paar maanden voor de eerste maanlanding, terwijl de Sovjets de Amerikanen op de hielen zaten met hun eigen maanprogramma.
NASA bevindt zich nu in eenzelfde situatie. De Artemis-raket en maanruimteschip Orion zijn er klaar voor, maar de beoogde maanlander niet. Dat is een speciale versie van Starship, de nieuwe megaraket van SpaceX.
Bij de laatste drie testvluchten ging het ruimteschip waarmee straks astronauten op de maan moeten landen verloren. Ship 36, de volgende, explodeerde al vóór de lancering. Intussen is China bezig om voor 2030 een Chinese ruimtevaarder op de maan te zetten.
"Er gaan met Starship nu wel heel veel raketten de mist in", signaleert Kuipers. "Het is ook ambitieus, zo'n enorme raket op de maan neerzetten. Ik had lange tijd bewondering voor SpaceX, maar of dit op tijd goedkomt? Ik verwacht dat er een ommezwaai komt en ze gaan kijken naar alternatieven van Blue Origin bijvoorbeeld."
Om prestige
Maar ook de lander van Blue Origin is nog verre van vluchtwaardig. "Het komt allemaal vele jaren later dan oorspronkelijk gepland", zegt Kuipers. "Intussen gaat China gestaag voort. Ik verwacht dat China eerder op de maan staat."
Inmiddels wil de regering-Trump niet meer verder met Artemis. Voor de vluchten na Artemis III wil hij geen geld meer uittrekken. Trump heeft duidelijk gemaakt dat hij vol wil gaan voor de eerste Amerikaan op Mars.
Kuipers zet vraagtekens bij de manier waarop het gaat. "Het draait niet meer om wetenschap, alleen maar om prestige. Make America Great Again. Ruimtevaart is fantastisch en nuttig voor onderzoek naar de aarde. Nu wil hij op al die dingen bezuinigen, wetenschap, aardobservatie, alleen maar om zich op de borst te kunnen kloppen met 'wij zijn de eersten op Mars'. Het gaat niet om de mensheid, nee, alleen om die Amerikaanse vlag. Dat is wel droevig."